รีวิวหนัง เรื่อง All of Us Strangers หนังอินดี้สยองขวัญ

ผลงานอื่นๆ ของแอนดรูว์ ฮาห์ แสดงให้เห็นถึงความสนใจของผู้กำกับในเรื่องความสัมพันธ์และความใกล้ชิด (แม้ว่าจะไม่ใช่ไปในทางอื่นก็ตาม) “Weekend” เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของ one-night stand ให้กลายเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า ซึ่งเกิดขึ้นดังที่ชื่อเรื่องแนะนำ ในกรอบเวลาที่บีบอัด ในทางกลับกัน “45 ปี” เผยให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่แตกหักอย่างรุนแรง ภาพยนตร์ทั้งสองเรื่องแสดงให้เห็นถึงความอ่อนไหวของไฮห์ต่อพฤติกรรมของมนุษย์ เช่นเดียวกับความเอาใจใส่ที่ดีที่เขามีต่อนักแสดงของเขา ห้องที่เขาให้พวกเขารู้สึกและสร้างสรรค์ขึ้นมา Charlotte Rampling ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขา “45 ปี” และไม่น่าแปลกใจเลย ฮายรักนักแสดง “All of Us Strangers” เป็นวงสี่ชุดที่มีการแสดงที่น่าจดจำสี่ครั้งโดย Andrew Scott, Paul Mescal, Claire Foy และ Jamie Bell

สก็อตต์รับบทเป็นอดัม ซึ่งเห็นเป็นครั้งแรกที่กำลังอาบแดดท่ามกลางแสงหลอมเหลวอันน่าขนลุก ราวกับถูกดึงเข้าหามัน เขาเป็นมือเขียนบท ควรจะเขียนบทใหม่ แต่กลับผัดวันประกันพรุ่งแทน คืนหนึ่ง มีผู้อาศัยในอาคารเพียงคนเดียวมาเคาะประตูบ้านของเขา คนนี้ขี้เมา เจ้าชู้ มีเสน่ห์ แฮรี่ (เมสคาล) กำลังหาคู่ คืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีแต่เรื่องละเอียดอ่อนเกิดขึ้น

มีบางครั้งที่อดัมขึ้นรถบัสและเดินทางไปบ้านที่เขาเติบโตในย่านชานเมืองใกล้เคียง ข้างในอาศัยอยู่กับพ่อแม่ของเขา (ฟอย, เบลล์) ซึ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่ออดัมอายุ 12 ปี พวกเขาเป็นช่วงอายุที่พวกเขาเสียชีวิต อดัมปรากฏตัวที่ประตูบ้าน และพ่อแม่ของเขาต่างกระตือรือร้นที่จะได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำกับตัวเองตลอดเวลานี้ เป็นการพบกันใหม่ แต่ความรู้สึกเข้มข้นมากเกินไป ความรู้สึก “มากเกินไป” นี้ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ท่วมท้น ทุกปฏิสัมพันธ์ไหลไปสู่ฉากถัดไป และฉากถัดไป โดยมีฉากระหว่างอดัมกับแฮร์รี่ อดัมกับแม่ของเขา อดัมกับพ่อของเขา สลับกัน ไม่มีฟิลเลอร์ ไม่มีการหยุดทำงาน มันเป็นอาการหนักหน่วงครั้งหนึ่งหลังจากนั้น

แม้ว่าสัมผัสของ Haig จะเบาบางก็ตาม เขาได้ขจัดสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องและทำให้เสียสมาธิออกไป อิงจากนวนิยาย Strangers เมื่อปี 1987 โดยนักประพันธ์ชาวญี่ปุ่น Taichi Yamada (ซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อเดือนที่แล้วด้วยวัย 89 ปี) “All of Us Strangers” เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่ออกมาจากที่ซ่อน เผชิญหน้ากับอดีตและปัจจุบันของเขาไปพร้อมๆ กัน แน่นอนว่าการสูญเสียทั้งพ่อแม่ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่ออายุ 12 ปีถือเป็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตอย่างแน่นอน เขาใช้ชีวิตมาทั้งชีวิตโดยไม่มีพยาน การพบกันใหม่ไม่ได้ปราศจากอาการสะอึก เมื่อเขาบอกแม่ว่าเขาเป็นเกย์ เธอก็ตกใจมาก เหมือนกับว่าเธอไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอกังวลว่าชีวิตนี้จะ “เศร้า” สำหรับเขา ชีวิตที่โดดเดี่ยว ความคิดเห็นของเธอล้าสมัย (ข้อดีอีกอย่างคือความกลัวของเธอไม่มีมูลความจริง อดัมเศร้า อดัมเหงา) เมื่อเขาแจ้งข่าวให้พ่อฟัง ปฏิสัมพันธ์ก็แตกต่างออกไปเล็กน้อย (เจมี เบลล์เป็นนักแสดงที่น่าสนใจเสมอ เรื่องนี้ทำให้อกหักมาก)

เรื่องม็อดลินที่อาจเป็นไปได้นี้ได้รับการยกระดับโดยผลงานของนักแสดงทุกคน สิ่งสำคัญที่นี่ไม่ใช่แค่สิ่งที่กำลังพูด แต่เป็นอารมณ์ที่อยู่ข้างใต้ นักแสดงทั้งสี่คนต่างใส่ความรู้สึกที่บริสุทธิ์และไม่เจือปนลงในการแสดงของพวกเขา อารมณ์ความรู้สึกเหนือธรรมชาติ “All of Us Strangers” ให้ความรู้สึกถึงความเป็นจริง จะเป็นเช่นนี้หากคุณพบพ่อแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วอีกครั้ง คุณคงอยากให้พวกเขารู้จักคุณ คุณมีหลายสิ่งที่คุณไม่ได้พูด คุณคงอยากลองพูดดู จะไม่มีการคุยเรื่องจิ๋ม ไม่มีการพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ คุณจะต้องมีความกล้าที่จะไปถึงจุดนั้น

ความสัมพันธ์ระหว่างแฮร์รี่และอดัมเผยออกมาแบบเรียลไทม์ด้วยความอ่อนโยนและความเอาใจใส่ อดัมซึ่งเกือบจะโสด ไม่สบายใจกับการสัมผัสทางเพศแต่ยังโหยหาการสัมผัสทางเพศ มีช่องว่างระหว่างรุ่นอยู่ แฮร์รี่ไม่มีแนวคิดเรื่องการเชื่อมโยงเรื่องเพศเข้ากับโทษประหารชีวิต พวกเขาพูดสิ่งต่าง ๆ ออกมา ฉากเหล่านี้ก็น่าทึ่งเช่นกัน (และทำให้คุณรู้สึกว่าขาดความรักแบบผู้ใหญ่ตรงไปตรงมาในภาพยนตร์) ถ้าไม่มีการพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างอดัมกับพ่อแม่ของเขา อาดัมและแฮร์รี่ก็เป็นเช่นนั้น

“All of Us Strangers” บางเรื่องอาจไม่ได้ผล โดยเฉพาะตอนจบที่รู้สึกว่าซับซ้อนและถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว สถานที่ตั้งอาจดูไม่น่าสนใจสำหรับบางคน ซึ่งเป็นเซสชั่นการบำบัดครอบครัวที่สร้างขึ้นเอง ฉันเห็นได้ว่านี่จะเป็นปฏิกิริยาอย่างไร แต่ฉันก็จะทำความสะอาด เมื่อฉันได้รับการตอบรับอย่างแข็งขันต่อภาพยนตร์ ในฐานะนักวิจารณ์ ฉันจะซักถามมัน ไม่ว่าผลตอบรับจะเป็นเชิงบวกหรือเชิงลบก็ตาม ฉันมองหาจุดบอดของตัวเอง ฉันตั้งคำถามถึงการต่อต้าน ฉันถามตัวเองว่าภาพยนตร์เรื่องนี้กำลังพยายามทำอะไร และประสบความสำเร็จหรือไม่ (ซึ่งต่างจากการอยากให้ภาพยนตร์เรื่องอื่นถูกสร้างขึ้นมา) “All of Us Strangers” สร้างการตอบสนองส่วนตัวที่แข็งแกร่งจนทำให้ฉันไม่สามารถซักถามมันได้ ฉันไม่มีระยะทาง ฉันอยากจะคุยกับพ่ออีกครั้ง และให้เขารู้ว่าฉันสบายดี บอกเขาว่าเขาไม่ต้องกังวล ฉันอยากเห็นหน้าเขาอีกครั้ง และได้ยินเสียงหัวเราะของเขา ฉันใช้ชีวิตตามจินตนาการนั้นผ่านทาง “All of Us Strangers” อารมณ์ก็ท่วมท้น

“All of Us Strangers” ทำให้ฉันแบน การสอบสวนถูกยกเลิก